Week 11- Travelling with Mommy

Oooeh vanaf nu reis ik niet meer alleen. Nu reis ik samen met mama. Wel een beetje een raar gevoel zo na 10 weken alleen reizen dat ik nu opeens weer altijd iemand om mij heen heb. Dat is niet negatief bedoelt maar het is gewoon wennen.
Maar het is super om mijn mama weer bij mij te hebben. Nu mis ik Nederland ook een stuk minder want er is een stukje thuis bij mij. En ik ben weer in Indonesië ook al was Jakarta niet echt mijn stad daar zo meer over. Indonesië blijft toch echt mijn favoriete bestemming.

Maandag 9 juni 2014 Jakarta
Heel vroeg mijn bedje uit (kwart over 5)om gebruik te kunnen maken van de gratis shuttlebus van het hotel naar het vliegveld. Want ja nu gaat het toch echt gebeuren. Ik ga mama weer zien. Maar moest nog wel even op mama wachten maar uiteindelijk kwam ze om half 9 eindelijk naar buiten en kon ik haar in mijn armen sluiten. Na wat gedronken te hebben. Zijn we met een taxi naar Jakarta center gereden wat toch noch zo'n 1,5 uur duurde door alle drukte er leven hier ook maar een slordige (hoeveel miljoen mensen). Het is dus niet gek dat je er iets (tussen aanhalingstekens) langer over doet dan in Nederland. Het was maar een klein hotel wat ik geboekt had en de taxichauffeur kende het niet dus was het ook nog even zoeken maar we hebben het samen gevonden.
Nadat we in het hotel gesetteld waren was het pas rond 12 uur. We hadden dus nog bijna een hele dag te gaan maar waren beiden bekaf van het reizen en vliegen. Even een middagdutje.
S' avonds nog ergens in de buurt gegeten en ik heb heerlijk van de kaas en het roggebrood gesmuld. Die mama vanuit Nederland had mee genomen. Wat heb ik dat gemist.

Dinsdag 10 juni 2014 Jakarta
Lekker uitgeslapen om dan op weg te gaan naar de oude binnenstad van Jakarta. Daar aangekomen stelde het echt eigenlijk niet heel veel meer voor. Veel van de oude koloniale gebouwen waren vervallen of de voorgevel was zo veranderd dat het eigenlijk niet meer te zien was dat het een koloniaal gebouw was. Enige uitzondering het Batavia café. Waar zelfs de binnenkant nog in oude staat verkeerde. Maar om dit gedeelte nou de oude binnenstad te noemen vind ik een beetje ver gaan wat een echte samenhang was er ook niet echt.
Hierna maar is naar het wat nieuwere gedeelte verkast naar het nationaal herdenkingsmonument (Pengelola monumen nasional) en het plein/park eromheen 9plein van de vrijheid). Het monument is een grote toren die ook beklommen kan worden. Eigenlijk waren we daar een beetje te laat voor maar we zijn in Indonesië en door iets meer te betalen zeg maar 30 eurocent omgerekend mochten we toch nog als een van de laatste op die dag naar boven. Waar we deze waanzinnig grote stad van boven konden beschouwen. Want ook al stonden we op een 132m grote toren we konden het einde van de stad niet zien.
Oja hebben ik nog niet vertelt we zijn enkel wat toeristen in het Batavia café tegen gekomen maar in de rest van de stad is geen enkele toerist te vinden. En dus vinden al lokale mensen het erg leuk om met een klein blond meisje op te foto te gaan. Dus normaal rondlopen op drukke plekken is geen optie. Picture Picture wordt er dan geroepen.

Woensdag 11 juni 2014 Cianjur
We hadden na 1,5 dag Jakarta genoeg van Jakarta gezien om te beoordelen dat dit niet echt onze stad is. Veel te veel mensen en ook erg vies. Dus snel naar de volgende bestemming en dit werd Cianjur. Een klein plaatsje dachten wij met een hele mooie Botanische tuin.
Met een gedeelde pick-up konden we direct van ons hotel naar de homestay gereden worden dus dat was perfect. Alhoewel het wel iets langer duurde dan we gehoopt hadden zo'n 6 uur achterin in een klein busje gepropt met al onze bagage is namelijk toch niet echt een pretje.
Gelukkig waren ze bij de homestay heel erg aardig en werden we hartelijk ontvangen en kregen we ook meteen een maaltijd aangeboden. Er was ook nog een Zwitserse jongen Roman en samen met hem hebben we s' middags de floating village bekeken. Was nog een hele tour om daar heen te komen met het openbaar vervoer maar gelukkig hadden we een guide. Alleen was de floating village wel een beetje teleurstellend maar toch nog wel een mooie zonsondergang gezien.
S' avonds nog met de guide zijn familie bezocht zonder mama want die was een beetje moe. Mocht achterop de motor van de neef van de eigenaar van de homestay. Dat was toch wel heel erg leuk misschien toch ergens in die toekomst mijn motorrijbewijs halen.

Donderdag 12 juni 2014 Cianjur
Vandaag is de Botanische tuin aan de beurt. Samen met Roman, mama en twee guides en een gehuurd busje gaan we eerst naar de theeplantages. Om daar wat uitleg over thee te krijgen en ook het drogingsproces te zien. Wat een werk zit er eigenlijk in een kopje thee. Eerst worden alle blaadjes met de hand geplukt om vervolgens door verschillende machines en ovens te gaan waarnaar alle steeltjes etc eruit worden gehaald ook weer met de hand.
Een van de guides had een vriend in de Botanisch tuin dus daar zijn we eerst heen geweest. Helemaal blij met wat ik allemaal vertelde en wat ik thuis deed. Maar helaas kon hij niet zo goed Engels. Jammer want hij zij dat hij heel veel te vertellen had. Wel nog een boek meegekregen over de Cibodas botanic garden voor thuis. Weer een halve kilo meer in mijn backpack.
Hierna een klein rondje door de Botanische tuin gelopen en ook nog de waterval bezocht. Overal moesten we met hele schoolklassen op de foto. We zijn ook zo bijzonder haha.
S' avonds nog naar de melkbar geweest wat eigenlijk gewoon een normale bar is maar omdat op Java het grootste gedeelte van de bevolking moslim is wordt dat niet zo gewaardeerd daarom melkbar.

Vrijdag 13 juni 2014 Pangandaran
Om 9 uur stonden we klaar aan de hoofdweg samen met een van de guides en de neef van de eigenaar van het hostel. Maar de bus richting Bandung wou maar niet komen. Toen we het bijna hadden opgegeven was hij er dan toch eindelijk en redelijke goede bus met een koude airco, hier moeten we het de komende 7 uur in volhouden. Onderweg weer heerlijke Karaoke. Snap nog steeds niet wat al die Aziaten daar nou aan vinden.
In Bandung aangekomen met 1 uur vertraging moesten we overstappen op een lokale bus met openstaande deuren nog zo'n 2 uur gehobbeld. We zaten op de achterbank en bij elke diepe kuil waren we toch een beetje bang dat we zo de deur werden uit geslingerd maar we hebben het alle drie overleeft (Ramon, mama en ik). Aangekomen in Pangandaran nog even een korte rit achterop de scooter en toen waren we dan eindelijk op onze eindbestemming na ongeveer 10 uur. Helemaal gesloopt.
Nu we zo vlakbij het strand waren moesten we natuurlijk wel nog even het strand zien en honger hadden we ook nog dus eerst snel wat gegeten en toen nog een heel stuk over het strand gewandeld. Nog een laatste drankje gedaan in het steak house. Waar we Yoga en Iwan hebben leren kennen twee surfleraren waar we morgen als we niet te moe zijn onze eerste surfles van kunnen krijgen. Nadat het drankje op was snel het bedje in.

Zaterdag 14 juni 2014 Pangandaran
Heerlijk uitgeslapen maar niet heus om half 5 begon de moskee weer te preken en daarna begonnen ergens iemand te sound checken. En nog een beetje later hoorde we honderden motoren. Later bleek dat er een motor evenement was voor een dag. Daar ging onze slaap dus. Om 9 uur maar ons bedje uit gekropen na 4 uurtjes slaap. Geen surfklas voor mij vandaag.
Aan de ontbijttafel ontmoeten we de groep mensen die Roman ook al Cianjur had ontmoet. Bestaand uit twee mannen van middelbare leeftijd uit Nederland (Rob) en Ierland (Yeon), een Portugese jonge man (Manuel) en een Hollandse meid (Sanne).
Samen met hun een relax dagje aan zee gehad. Sanne, Manuel en Roman gingen wel surfen waarbij Manuel zich helaas heeft geblesseerd.

Zondag 15 juni 2014 Pangandaran
De hele groep zoals ik ze nu maar even noem wou vandaag naar een ander strand. Maar ik wou perse surfen dus gingen de jonkies eerst nog even surfen en de oudjes plus Manuel (die kon niet surfen vanwege zijn manke poot) gingen alvast die kant op.
Het surfen vond ik echt geweldig wel een beetje lastig als je niet zoveel energie hebt wat ook deze nacht had ik niet heel goed geslapen. Maar toch wel heel veel plezier gehad. Daarna vroeg Yoga de surfleraar of ik niet met hem mee wou in plaats van met de anderen. En dus achterop de scooter gesprongen bij Yoga op naar een paar mooie uitzicht punten in de buurt. Deze waren beide erg mooi en eentje was een heuvel met een soort van uitzichtpunt er boven op waardoor we een redelijk goed zicht hadden op het hele gebied. Hier vertelde hij ook dat er rond de 1000 mensen zijn gestorven met de Tsunami van 2004 maar zo over het gebied heen kijkend is er 10 jaar na dato niet echt meer iets van te zien.
S' avonds weer met de hele groep gegeten en de verhalen van de andere aangehoord. Mama was samen Rob gevallen omdat de scooter niet helemaal goed werkte maar gelukkig was er niet meer gebeurd dan een paar blauwe plekken en wat schrammen. En nog een grappige anekdote is dat de jongeren die dus later richting dat strand gingen nooit de ouderen hebben kunnen vinden. Waren dus allemaal een beetje van elkaar gescheiden vandaag.

Er is alweer een week omgevlogen en nu samen met mama. Hierdoor was het helemaal lastig om een beetje tijd vrij te maken om mijn blog te schrijven daarom is ook deze weer wat aan de late kant maar ik probeer alles een beetje in te halen dus hopelijk krijg ik het voor me kaar om ook de volgende snel af te schrijven zodat alles weer een beetje in het gareel is.