Week 12 – ziek zijn is geen pretje

Ik weet het niet maar de laatste weken vindt ik het maar knap lastig om mijn blog goed bij te houden. Waarschijnlijk ook omdat ik nooit echt meer alleen ben. Veel met mama klets en anders lekker vroeg in mijn bed lig. Het is hier ook altijd zo vroeg donker. Rond een uurtje of 6 begint het al te schemeren dus rond 9 uur denk ik altijd bedtijd of in ieder geval mijn lichaam denkt dat dus daar luister ik dan maar naar. Dat heb ik wel geleerd op deze reis goed luisteren wat je lichaam zegt want anders komt het niet goed.

Maandag 16 juni 2014 Padangdaran
Voor het eerst weer ziek. De hele nacht wakker gelegen van de buikkrampen. Het lijkt net of er iemand messen in mijn buik probeert te steken. Dat wordt geen tour voor mij vandaag. Want de hele familie (De Ier, De Hollander, Duits meisje, Canadese jongen, Nederlandse meid en Zwitserse jongen) gaan vandaag een tour maken door het achterland lijkt mij leuk maar niet vandaag. Dus samen met de Portugese jongen maken we er maar weer een strand dag van. Nog een beetje proberen te slapen en misschien toch iets eten.
Rond een uurtje of 2 ging het gelukkig alweer stukken beter na een geslaagd middag dutje en toch maar iets gegeten had ik toch weer wat kracht en ben ik samen met Yoga de surfboy naar Sunny beach gegaan. Niet over land wat dat is een hele jungle tocht en dat gaat mij vandaag dus toch even niet lukken maar via een bootje. Heerlijk een stukje gewandeld over het strand waren bijna de enige heerlijk.
S' middags nog even een middag dutje gedaan want moest toch een beetje energie hebben om de voetbalwedstrijd te kijken Duitsland – Portugal. Ja want ook hier aan de andere kant van de wereld wordt voetbal gekeken ook al is het hier wel laat s' avonds of midden in de nacht.

Dinsdag 17 juni 2014 Padangdaran
Aardig vroeg opgestaan om te gaan surfen maar mijn energie level was toch nog niet hoog genoeg en op halve kracht gaan surfen is geen goed idee want dan gebeuren de ongelukken dus maar samen met Yoga naar Greenvalley geweest waar de groep onder andere gister is geweest. Het is niet echt een valley maar meer een helder riviertje waar je heerlijk kan zwemmen wel een beetje koud (ben ook wel een beetje verwend door al het warme water overal). Maar wel super mooi en groen en op wat locals na waren wij de enige. Wel weer lullig dat de toeristen altijd moeten betalen voor alles en de locals gewoon kunnen doorlopen.
S' avonds met de hele groep gegeten als een soort van afscheid van de twee surfbroers. De mannen hadden vis gehaald en gebarbecued op een kampvuur op het strand. Waarnaar we een heerlijke maaltijd met z'n alle hadden.

Woensdag 18 juni 2014 Yogyakarta
Om 10 uur zijn we met 7 personen en 2 chauffeurs richting Yogyakarta vertrokken. Want helaas waren de treinen vol dus dan maar zo. Maar ja we zijn op Java en dan kost dat niet zoveel als in Europa dus het was nog redelijk betaalbaar.
Wel moesten we weer heerlijk hobbelen over de slechte wegen en in de file staan. Dus over 270 km doe je 7 uur heerlijk. De wegen hierop Java zijn het slechtste tot nu toe van alle andere landen. Dit had ik eigenlijk totaal niet verwacht maar achteraf wel weer logisch. Er wonen hier zoveel mensen die allemaal gebruik maken van de hoofdwegen dat het waarschijnlijk niet bij te houden is en we zijn natuurlijk niet in Europa.
Nadat we in Yogyakarta aan waren gekomen snel in ons hostel ingecheckt met 7 personen in een dorm haha dus jong en oud allemaal samen. Hebben we daarna snel een restaurant opgezocht om Nederland – Australië te kijken en natuurlijk om wat te eten.

Donderdag 19 juni 2014 Yogyakarta
Mama, Yoga, Sanne en ik hebben ons uitgecheckt wat het was wel leuk zo met z'n allen maar iets meer privé sfeer is toch wel fijn en ook iets meer in het centrum leven is ook wel handig. We zoeken vanmiddag/vanavond wel weer een ander hostel. Nu eerst met z'n alle in een busje om naar de Borobudur te gaan ook weer 2 uur rijden. Maar wel een super mooi tempelcomplex alleen echt ontzettend veel oeristen en de toegangsprijs is ook heerlijk toeristisch. En Sanne en ik moesten om de paar minuten op de foto want ja twee blonde meisjes die zien ze niet zo vaak. We voelden ons zelf een soort van toeristische objecten dus na een rondje lopen waren wij er snel klaar mee.
Na de lunch nog een tweede tempel bekeken maar veel kleiner en een stuk minder toeristen dit was de Mendut tempel. Naast de oude tempel was ook nog een nieuw Boeddhistisch complex waar we even een kijkje hebben genomen en waar je het echte leven zag. Een stuk interessanter dan Borobudur.

Vrijdag 20 juni 2014 Yogyakarta
Vandaag was mama ziek. Hoge koorts en gewoon even helemaal niet lekker. Kan gebeuren het klimaat is hier ook zo anders en ook het eten. En soms wil je net iets te veel daarom vandaag maar een rust dagje. Lekker relaxen. Mijn dagboek weer een beetje bijwerken en over alles nadenken wat er de afgelopen tijd is gebeurd etc.
S' avonds met de 3 mannen die nog in het andere hostel waren gebleven een afscheids-etentje gedaan. Want zij vliegen morgen naar Bali wij zullen ze maandag volgen.

Zaterdag 21 juni 2014 Yogyakarta
Vandaag rustig aan gedaan want mama was nog steeds niet helemaal lekker. Lekker toeristisch met paard en wagen erop uitgetrokken. Een rondje langs zilverwinkels en batikshops. Ook hier in Yogyakarta valt het ons weer op dat er niet echt een stadskern bestaat waar alles gecentreerd is. Voor ons lijkt het net of alles zich herhaalt. Gelukkig zijn de straatjes rond om ons hostel wel erg leuk met veel kleine winkeltjes en restaurantjes.
S' avonds hebben we nog even voetbal gekeken maar ik was zo moe dat ik halverwege de wedstrijd maar richting hostel ben gegaan.

Zondag 22 juni 2014 Yogyakarta
Mama en Yoga zijn naar het Kraton paleis gegaan. Ik had echt geen energie en vond het ook wel fijn om wat tijd voor mij zelf te hebben. Even over alles nadenken wat er allemaal is gebeurd de afgelopen weken. Want zo als de meeste van jullie denk ik al weten ben ik donderdag tot het besluit gekomen om een einde aan de relatie te maken met Niek. Omdat we voor mijn gevoel te veel uit elkaar waren gegroeid. Ik heb ook zoveel beleeft de laatste maanden.
Waardoor ik zelf ook ben veranderd. Andere uitgangspunten in het leven heb gekregen. Het reizen heeft mij aan het denken gezet en ik hoop als ik terug in Nederland ben op een andere manier in het leven te kunnen staan dan tot nu toe.

Deze week was een week van veel nadenken en knopen doorhakken. Maar soms heb je van die momenten in het leven. De eerste knoop die ik heb doorgehakt heb ik jullie al vertelt. De tweede is dat ik nog lekker een maand langer hier aan de andere kant van de wereld blijf. Alleen dan niet meer rondreizen maar op een plek namelijk in Padangdaran. Even nog niet terug in het drukke leven in Europa. Nog lekker een maandje ontspannen en uitrusten. Van het strand genieten en leren surfen. En dan kom ik echt terug want de studie roept.

Liefs